#GoLions!

Aybowan!

Het is niet helemaal gelukt om vaak hier iets te posten, maar alle beetjes zijn mooi mee genomen. Ondertussen ben ik al ruim over de helft en is het alweer bijna kerst. Wat hier een hele gekke gewaarwording is. Personeel in de supermarkt lopen met kerstmutsen op en op ruiten staan sneeuwpoppen en sneeuwvlokken getekend. Dat terwijl het hier een aangename temperatuur is van 25-30 graden met een heerlijk zonnetje. Van alle kou berichten uit Nederland kan ik vrij weinig begrijpen als ik met m’n korte broek en slippers zit te chillen in de zon onder het genot van een kokosnoot die een paar minuten daarvoor uit de palmboom naast ons huis gehaald is.

Even een kleine opsomming van de zaken die ik in de afgelopen weken hier uitgevoerd heb. Naast het werk (de werkweek is onderhand korter dan het weekend, ideaal) heb ik al ontzettend veel gezien. Ook al is dit land maar 1.5 keer Nederland, is er zo ongelofelijk veel te zien en te doen. Afgelopen woensdag zijn we naar een cricketwedstrijd geweest, Sri Lanka – Engeland, wat een heel vette ervaring was. Cricket is het dé nationale sport en dan tegen Engeland maakt het helemaal mooi. Helaas begon het halverwege (na bijna 4 uur) te regenen en werd de wedstrijd uitgesteld, maar los van de regen was het erg leuk, #GoLions! Verder lig je het ene weekend op het strand en ben je aan het kanoën door mangrovebossen. De stranden bestaan echt uit het droombeeld, witte stranden, blauwe zee en palmbomen. De zee is ook erg helder, zo kon ik snorkelen en heb voor het eerst het leven onder water mogen zien met allerlei tropische vissen. Het weekend daarop bezoek je de heilige plekken die dit eiland rijk zijn. Zo was ik in Mihintale, waar het Boeddhisme in Sri Lanka is begonnen. Een gids ter plekke heeft me hier ontzettend veel over verteld en dat was heel erg leuk en leerzaam. Hierna door naar Anuradhapurra, waar ik naar de oudste geregistreerde boom ter wereld ben geweest, de Sri Maha Bodhi! Deze boom is meer dan 2000 jaar geleden begonnen met groeien uit een tak van de boom waar Boeddha na 49 dagen de verlichting bereikt heeft. Ook al is het gewoon een normaal uitziende boom met bladeren en takken is het verhaal erachter erg mooi. Deze plek is één van de meest heilige plekken van alle boeddhisten ter wereld is mij verteld. Verder ben ik in Trincomalee&stranden, Sigriya, Cave temepls in Dambulla, Polonnaruwa, Tangalle en vast nog meer geweest. Er is dus enorm veel afwisseling, wat het heel erg leuk maakt. Vanaf aankomende donderdag hebben we twee weken vakantie, dat worden twee weken alleen maar reizen en veel nieuwe ervaringen op doen!

Het reizen zelf blijft een beleving op zich. Er wordt afgeraden om voorin de bus te gaan zitten, omdat je dan ziet hoe er gereden wordt. Begrijpelijk, maar ware het niet dat de plekken waar ik mijn benen enigszins kwijt kan voorin zijn. Ik probeer me vast te houden aan de gedachte dat de buschauffeur ook nog langer wil leven dan die busrit. Al valt dat soms ook te betwijfelen. Vandaag zat ik in de bus, rijden we voorbij een bordje ‘danger, drive carefully’, waarna ik de buschauffeur een schietgebedje zie maken. Dat geeft toch vertrouwen. Een paar tellen later gaat de telefoon van de chauffeur en deze wordt vrolijk opgenomen (niet handsfree voor de duidelijkheid). Dus vliegt de chauffeur vol gas, 1 hand aan het stuur en meer op z’n gesprek aan het focussen dan op de weg slingerend over de weg heen, allerlei TukTuks en andere rijdende objecten voorbij. Een typisch voorbeeld van een standaard busritje hier.

Nadeel van weinig posten is dat je veel te veel te vertellen heb. Om het verhaal niet nog langer te maken hou ik ermee op. De aankomende weken ga ik op reis, daarna is het nog twee weken en dan zit het avontuur er al weer op. Ergens daartussen zal ik nog een keer een update geven! Succes met het weer in Nederland, dan geniet ik optimaal van de zon hier :-)!
Groetjes!